برنامه امام حسن عسگری علیه السلام

برنامه

برنامه

گروه فرهنگ و اندیشه رادیو ایران با عرض ِ تسلیت و تعزیت در سالروز شهادت ِ حضرت امام حسن عسگری علیه السلام مولای ِ مهربان ، میزبان ِ دل ِ سوگوار شماست.
دلی که امیدش قبول ِ این ارادت ِ ناچیز به آستان ِ کریمانه یازدهمین خورشید ِ پرفروغ ِ امامت ِ .
*****************************************************************

با عرض ِ سلام و ارادت و سپاس ِ از خدای ِ بزرگ برای ِ اعطای ِ لیاقت ِ عزاداری ِ برای ِ  حضرت امام حسن عسگری علیه السلام
با شما و در خدمت ِ شما هستیم
**************************************************************
برکت ِ کلام ِ ما امروز ، صحبت از وجود ِ بی نهایت ِ حضرت ِ امام حسن عسگری علیه السلام ِ
وجودی که ناگفته ها از او بسیار ِ و بهره ای کوچیک از معرفت ِ او تضمین کننده سعادت ِ دنیا و آخرت ِ ماست
 **************************************************************

حضرت امام حسن عسگری علیه السلام دریایی از خوبیها و روشنیهاست

نوری روشن که تنها شعاعی از اون میتونه زندگیهای ِ ما رُ از تاریکیها دور و برای ِ ابد از نور و روشنی سرشار کنه

************************************************************  

حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) از شش سال دوران اقامتش، سه سال را در زندان گذرانید. زندانبان آن حضرت صالح بن وصیف دو غلام ستمکار را بر امام گماشته بود، تا بتواند آن حضرت را – به وسیله آن دو غلام – آزار بیشتری دهد، اما آن دو غلام که خود از نزدیک ناظر حال و حرکات امام بودند تحت تأثیر آن امام بزرگوار قرار گرفته به صلاح و خوش رفتاری گراییده بودند.

وقتی از این غلامان جویای حال امام شدند، می گفتند این زندانی روزها روزه دار است و شبها تا بامداد به عبادت و راز و نیاز با معبود خود سرگرم است و با کسی سخن نمی گوید.

************************************

عبیدالله خاقان وزیر معتمد عباسی با همه غروری که داشت وقتی با حضرت عسکری ملاقات می کرد به احترام آن حضرت برمی خاست، و آن حضرت را بر مسند خود می نشانید. پیوسته می گفت: در سامره کسی را مانند آن حضرت ندیده ام، وی زاهدترین و داناترین مردم روزگار است.

**************************************

در زمان امام یازدهم تعلیمات عالیه قرآنی و نشر احکام الهی و مناظرات کلامی جنبش علمی خاصی را تجدید کرد، و فرهنگ شیعی – که تا آن زمان شناخته شده بود – در رشته های دیگر نیز مانند فلسفه و کلام باعث ظهور مردان بزرگی چون یعقوب بن اسحاق کندی ، که خود معاصر امام حسن عسکری بود و تحت تعلیمات آن امام، گردید.

در قدرت علمی امام (ع) – که از سرچشمه زلال ولایت و اهل بیت عصمت مایه گرفته بود – نکته ها گفته اند. از جمله: همین یعقوب بن اسحاق کندی فیلسوف بزرگ عرب که دانشمند معروف ایرانی ابونصر فارابی شاگرد مکتب وی بوده است، در مناظره با آن حضرت درمانده گشت و کتابی را که بر رد قرآن نوشته بود سوزانید و بعدها از دوستداران و در صف پیروان آن حضرت درآمد.

*********************************

حضرت امام عسکری علیه‌السلام فرموده‌اند: ‌زمانی که یکی از شما شیعیان در دینش ورع بورزد و راست بگوید و امانت را بپردازد و با مردم خوش اخلاق گردد گفته می‌شود:. این شیعه است! پس مرا خوشحال می‌سازد.

پس سرور اهل بیت به خود سازی پیروان اهل بیت و به پای‌بندی شیعیان به ورع و صداقت و امانت‌داری و حسن خلق با مردم است. اخلاق زیبای شیعیان که مردم را به ستایش از آنان وادار کند موجبات سرور امام عسکری علیه‌السلام را فراهم می‌سازد.

*****************************************

مام حسن عسکری - علیه السلام - عابدترین فرد زمان خود بود و بیش از همه به اطاعت خداوند و انجام دستورات الهی می پرداخت؛ شبها را با تلاوت قرآن، نماز و سجود برای خدا تا بامداد سرمی کرد. محمد شاکری می گوید: امام در محراب می نشست و به سجده می رفت و من می خوابیدم و بیدار می شدم لیکن ایشان همچنان در حال سجده بودند»

*************************************************

محمد بن اسماعیل علوی می گوید: امام عسکری(علیه السلام) را زمانی در نزد علی بن اوتامش که یکی از دشمنان سرسخت آل محمد(صلی ا. علیه و آله و سلم) بود زندانی کردند او مردی زشت خو و بد سیرت (بود) و با خاندان علی(علیه السلام) عداوتی دیرینه داشت از طرف خلیفه به او دستور داده بودند که هر چه می تواند امام را اذیت کند و بر او سختگیری نماید. امّا ابهت، هیبت و صلابت امام(علیه السلام) و حالات عرفانی و معنوی آن حضرت چنان آن مرد شقاوت پیشه را متحوّل کرد ـ با این که حضرت عسکری بیش از یک روز در زندان او نبود ـ که صورت خود را به احترام حضرتش بر خاک می نهاد و سر خود را بالا نمی گرفت و همراهی یک روزه این مرد با پیشوای یازدهم، رفتار و گفتارش را عوض نمود و حضرت عسکری(علیه السلام) را در منظر او نیک ترین مردم قرار داد.»

**********************************************

حضرت امام حسن عسگری علیه السلام به شیعیان خود فرمودند:
شما را به ترس از خدا و پارسایى در دین خود و کوشش در راه خدا و راستگویى توصیه می‌کنم، و به امانت‌دارى از هر کسى که بوده باشد، خوب و یا بد، وفادار باشید، و به طول دادن سجده‌ها و خوش همسایگى سفارش می‌کنم که محمد(صلی ا. علیه و آله و سلم) بدین روش آمده. در قبیله‌هاى آنان (اهل سنّت) نماز بخوانید و بر سر جنازه آنها حضور یابید، و بیمارهایشان را عیادت و حقوقشان را ادا کنید؛ زیرا هر کس از شما که در دیانت خود پارسایى پیشه کرد و راست گفت و امانت‌دار بود و با مردم خوش‌رفتارى کرد و گفتند: این (فرد) یک شیعه است» من از این امر، شادمان می‌شوم. از خدا بپرهیزید و زینتى باشید براى ما و نه مایه زشتى و ننگ. هر گونه دوستى را براى ما جلب کنید و هر زشتى را از ما بگردانید؛ چون هر خوبى که درباره ما گفته شود، ما شایسته آنیم و هر بدى که درباره ما گفته شود، ما چنان نیستیم. ما را در کتاب خدا، حقى است ثابت و قرابتى که با رسول خدا(صلی ا. علیه و آله و سلم) داریم و خداوند، ما را پاک شمرده و احدى مدعى این (کرامت) نیست، مگر دروغگو. خدا و مرگ را بسیار یاد آرید و قرآن بخوانید و بر پیامبر(صلی ا. علیه و آله و سلم) بسیار درود فرستید که درود بر رسول خدا(صلی ا. علیه و آله و سلم) ده حسنه دارد. آنچه را به شما توصیه کردم، خوب به خاطر بسپارید. شما را به خدا می‌سپارم و بر شما درود می‌فرستم»

******************************************

شخصی به نام ِ احمد ، عامل جمع آوری خراج و مالیات در منطقه قم بود، پدرش عبیداللّه بن خاقان وزیر معتمد عباسی بود، خود احمد از ناجین و دشمنان سرسخت اهل بیت(علیه السلام) به حساب می آمد، او مأمور شد که گزارش کسانی از آل ابی طالب را که مقیم سامرّا هستند و جایگاه و منزلت آنان را نسبت به سلطان بنویسد، پس او چنین گزارش داد: در سامرّا ندیدم و نشناختم مردی از خاندان علی را به مانند حسن بن علی بن محمد بن الرضا(علیه السلام)) و نشنیدم جز سکوت و عفت و بزرگی و کرم او در نزل اهل بیتش و تمام بنی هاشم، و همین طور همه او را مقدّم می داشتند بر بزرگان، پیرمردان و رهبران و وزراء و. بعد از این ارزش و مقام وی در نظرم بزرگ آمد و فهمیدم که دوست و دشمن او را به دیده احترام می نگرند

******************************************

محمد بن طلحه شافعی ، او درباره امام حسن عسکری(علیه السلام) می گوید: بدان منقبت عالی و مزیت بزرگی که خداوند او را به آن اختصاص داده است و گوهر آن را به گردن او آویخته است و آن را صفت دائمی که روزگار تازه گی آن را کهنه نمی کند و زبانها خواندن و نشر آن را فراموش نمی کند، این است که مهدی محمد(علیه السلام )از نسل اوست و از او آفریده شده و فرزند و پاره تن او می باشد.

****************************************